top of page

Hemoroidy to anatomiczne struktury naczyniowe znajdujące się w kanale odbytu. Zmienione patologicznie mogą być przyczyną objawów tj. krwawienie, ból w przypadku tworzenia sią zakrzepów, świąd czyli uczucie swędzenia w odbycie, wypadania guzków krwawniczych.

 

W zależności od położenia hemoroidów dzielimy na wewnętrzne i zewnętrzne.

Wewnętrzne hemoroidy (guzki krwawnicze) - pierwotnie położone powyżej linii zębatej. Pokryte są błoną śluzowa odbytnicy i pozbawione unerwienia bólowego. Typowo umiejscowione są na godz. 3 - lewy, godz. 7 - prawy tylny oraz godz 11 - prawy przedni.

Podział hemoroidów wewnętrznych :

-stopień I - widoczne w trakcie anoskopii, powyżej linii grzebieniastej.

-stopień II - hemoroidy wypadają na zewnątrz kanału odbytu w trakcie parcia i powracają do pozycji wyjściowej samoistnie.

-stopień III - hemoroidy wypadają na zewnątrz kanału odbytu w trakcie parcia i wymagające ręcznego odprowadzenia

-stopień IV- nieodprowadzalne ze skłonnością do przekrwienia, obrzęku, zakrzepów i martwicy.

Zewnętrzne hemoroidy - poniżej linii zębatej. Znajdują się pod anodermą co związane jest z bogatym unerwieniem i występowaniem dolegliwości bólowych . Nie ma powszechnie obowiązującego podziału hemoroidów zewnętrznych,

Oba rodzaje zmian często współistnieją ze sobą.

Najczęstsze objawy choroby hemoroidalnej:

Krwawienie występujące przy oddawaniu stolca, często intensywne i mogące prowadzić do niedokrwistości. Krwawiące hemoroidy są najczęściej bezbolesne.

Krwawienie z okolic odbytu nie może być jednoznacznie wiązane tylko z chorobą hemoroidalną i zawsze wymaga dokładnej diagnostyki.

Świąd odbytu czyli swędzenie i podrażnienie okolicy odbytu. Część pacjentów zgłasza również nieznacznie nietrzymanie stolca czy brudzenie bielizny.

Ból towarzyszący chorobie hemoroidalnej może być związany ze zmianami zakrzepowymi w splotach. Zmiany zakrzepowe mogę pojawić się w obu typach hemoroidów.

Leczenie operacyjne - zabiegi wykonywane przez chirurga T. Chmurowicza w Centrum Medycznym Dobra:

Skleroterapia pod kontrola videoanoskpu HD - nowoczesna małoinwazyjna metoda stosowana do 3 stopnia choroby. Zabieg polega na podaniu do zmienionych splotów środka chemicznego, który wypełnia sploty i wywołuje stan zapalny prowadzący do zaniku hemoroidów. Zabieg nie wymaga znieczulenia i wykonywany jest w ramach chirurgii jednego dnia.

Laserowa hemoroidektomia (LHT) - zabieg wykonywany do 3 stopnia choroby hemoroidalnej w krótkim znieczuleniu ogólnym w ramach chirurgii jednego dnia.

Metoda Barrona - ambulatoryjne leczenie guzków krwawniczych polegające na założeniu dedykowanych gumek .

Operacja sp. Milligana - Morgana - klasyczna metoda operacyjna stosowana w 3 i 4 stopniu choroby hemoroidalnej. Zabieg polega na odpowiednim wycięciu splotów zmienionych chorobowo z podkłuciem szypuły naczyniowej i pozostawieniu ran do gojenia na otwarto. Wysoka skuteczność metody. 

Operacja sp. Fergusona - klasyczna metod operacyjna stosowana do 3-4 stopnia choroby. Zabieg polega na odpowiednim wycięciu splotów zmienionych chorobowo z podkuciem szypuły naczyniowej i pierwotnym zeszyciu rany.

Hemoroidopeksja - technika zabiegowa stosowana jako uzupełniająca w trakcie zabiegów klasycznych lub jako samodzielna metoda.. Polega na odpowiednim obszyciu splotu hemoroidalnego z podkłuciem szypuły naczyniowej.

Kotwica 1 hemoroidy

Szczelina odbytu to  pęknięcie (owrzodzenie) błony śluzowej kanału odbytu położone od linii grzebieniastej do skóry odbytu, zlokalizowane najczęściej od strony kości ogoniastej.  

Główne przyczyny powstawania szczeliny odbytu:

  1. Uszkodzenie mechaniczne błony śluzowej ( przy biegunkach lub zaparciach)

  2. Niedokrwienie błony śluzowej kanału odbytu.

  3. Nieprawidłowy odruch odbytniczo-odbytowy

Podział szczelin:

  1. Szczelina ostra – świeże uszkodzenie anndermy

  2. Szczelina przewlekła -ubytkiem błony śluzowej kanału odbytu, który nie uległ wygojeniu w ciągu 6 tygodni.

  Lokalizacja szczelin:

  1. Linia środkowa tylna kanału odbytu – 75% przypadków,

  2. Linia środkowa przednia kanału odbytu – 15 % przypadków,

  3. Linia środkowa tylna i przednia – 8% przypadków.

  4. Boczne położenie – wymagające diagnostyki onkologicznej,

Najczęstsze objawy:

Szczelina ostra - ból, często ostry przeszywający w trakcie defekacji i mogący utrzymywać się przez klika godzin po oddaniu stolca.

Krwawienie - zwłaszcza przy defekacji, w stopniu od niewielkiego do intensywnego.

Przyjmuje się, że szczelina ostra może zagoić się w klika dni. Jeżeli utrzymuje się dłużej niż 6 tygodni przechodzi w formę przewlekłą.

Szczelina przewlekła - charakteryzuje się tym, że jej dno pokrywa zbliznowaciała tkanka. W 40% przypadków od strony dystalnej lokalizuje się guzek wartowniczy oraz przerosła brodawka w linii zębatej, u 15% chorych (w proksymalnej części uszkodzenia). 

Leczenie:

Leczenie zachowawcze jest postępowaniem z wyboru. W przypadku niepowodzenia stosuje się leczenie zabiegowe.

Zachowawcze: maść nitroglicerynowa, blokery kanału wapniowego miejscowo i doustnie.

Zabiegowe: iniekcje  z toksyny botulinowej A, sfinkterotomia boczna zamknięta i otwarta, sfinkterotomia tylna,

Kotwica 2 Szczelina odbytu

Ropień okołoodbytniczy   jest ostrym stanem zapalnym tkanek w okolicy odbytu i związanym z infekcją gruczołów (krypt) zlokalizowanych w kanale odbytu.

Przyczyny:

1.infekcja gruczołów odbytowych z ujściem w kryptach odbytu

2.choroba Crohna

3.wrzodziejące zapalenie jelita grubego

4.powikłania po operacjach w okolicy odbytu

5.rzadko nowotwór

6.rzadko gruźlica

7.rzadko promienica

8.urazy

Objawy:

1.silny ból

2.uczucie rozpierania w odbytnicy

3.wysoka temperatura

4.zgrubienie / zbiornik płynowy w okolic odbytu

Leczenie:

Jedynym skutecznym leczeniem jest jak najszybsze nacięcie i drenaż ropnia

Ropień okołoodbytniczy
Przetoka okołoodbytnicza

Przetoka okołoodbytnicza u 90% powstaje z nieznanych przyczyn. Ok. 30% ropni okołoodbytniczych przekształca się w przetokę.

Podział przetok;

1. Przetoka międzyzwieraczowa zlokalizowana pomiędzy zwieraczem wewnętrzym i zewnętrzym odbytu i kończąca się na skórze w okolicy odbytu.

2. Przetoka przezzwieraczowa - kanał przebiega przez miesień zwieracz wewnętrzy i zewnętrzny i kończąca się na skórze pośladka lub w okolicy odbytu.

3. Przetoka nadzwieraczowa - przechodzi z przestrzeni międzyzwieraczowej ponad mięśniem łonowo-odbytniczym i przecinając dźwigacz odbytnicy i kieruje się ku skórze pośladka.

4.  Przetoka pozazawieraczowa - zlokalizowana jest ponad zwieraczami odbytu i  kieruje się ku skórze pośladka.

Leczenie: 

Laserowa obliteracja kanału przetoki - zabieg wykonywany na bloku operacyjnym w znieczuleniu przewodowym lub ogólnym. Klika tygodni przed zabiegiem wymagane jest założenie drenażu nitkowego.  Nie wszystkie typy przetok kwalifikują się do leczenia laserowego. 

Torbiel pilonidalna  to przewlekła choroba o charakterze zapalanym zlokalizowania w okolicy bruzdy międzypośladkowej. W naturalnym przebiegu może dojść do rozwoju stanu ostrego i powstania ropnia. 

Dokładna przyczyna powstawania nie jest poznana, ale wzmożona zapadalność na nią związana jest z: obfitym owłosieniem, wzmożoną potliwością, częstymi urazami, niskim poziomem higieny osobistej. 

Leczenie: Większość torbieli wymaga leczenia zabiegowego.  Leczenie zwykle jest wieloetapowe. W przypadku rozwoju ropnia konieczne jest jego nacięcie i drenaż. 

LASEROWE LECZENIE TORBIELI PILONIDALNYCH 

Zabiegi laserowe są jedną z najskuteczniejszych metod leczenia torbieli pilonidalnych.

Przez zabiegiem w obrębie torbieli zakładany jest drenaż nitkowy.

 

.                                         Przed zabiegiem laserowym                                                                               7 dni po zabiegu laserowym

Kotwica 5 - anosopia
Kopia IMG_3294.jpg
IMG_3490.heic
bottom of page