Hemoroidy to anatomiczne struktury naczyniowe znajdujące się w kanale odbytu. Zmienione patologicznie mogą być przyczyną objawów tj. krwawienie, ból w przypadku tworzenia sią zakrzepów, świąd czyli uczucie swędzenia w odbycie, wypadania guzków krwawniczych.
W zależności od położenia hemoroidów dzielimy na wewnętrzne i zewnętrzne.
Wewnętrzne hemoroidy (guzki krwawnicze) - pierwotnie położone powyżej linii zębatej. Pokryte są błoną śluzowa odbytnicy i pozbawione unerwienia bólowego. Typowo umiejscowione są na godz. 3 - lewy, godz. 7 - prawy tylny oraz godz 11 - prawy przedni.
Podział hemoroidów wewnętrznych :
-stopień I - widoczne w trakcie anoskopii, powyżej linii grzebieniastej.
-stopień II - hemoroidy wypadają na zewnątrz kanału odbytu w trakcie parcia i powracają do pozycji wyjściowej samoistnie.
-stopień III - hemoroidy wypadają na zewnątrz kanału odbytu w trakcie parcia i wymagające ręcznego odprowadzenia
-stopień IV- nieodprowadzalne ze skłonnością do przekrwienia, obrzęku, zakrzepów i martwicy.
Zewnętrzne hemoroidy - poniżej linii zębatej. Znajdują się pod anodermą co związane jest z bogatym unerwieniem i występowaniem dolegliwości bólowych . Nie ma powszechnie obowiązującego podziału hemoroidów zewnętrznych,
Oba rodzaje zmian często współistnieją ze sobą.
Najczęstsze objawy choroby hemoroidalnej:
Krwawienie występujące przy oddawaniu stolca, często intensywne i mogące prowadzić do niedokrwistości. Krwawiące hemoroidy są najczęściej bezbolesne.
Krwawienie z okolic odbytu nie może być jednoznacznie wiązane tylko z chorobą hemoroidalną i zawsze wymaga dokładnej diagnostyki.
Świąd odbytu czyli swędzenie i podrażnienie okolicy odbytu. Część pacjentów zgłasza również nieznacznie nietrzymanie stolca czy brudzenie bielizny.
Ból towarzyszący chorobie hemoroidalnej może być związany ze zmianami zakrzepowymi w splotach. Zmiany zakrzepowe mogę pojawić się w obu typach hemoroidów.
Leczenie operacyjne - zabiegi wykonywane przez chirurga T. Chmurowicza w Centrum Medycznym Dobra:
Skleroterapia pod kontrola videoanoskpu HD - nowoczesna małoinwazyjna metoda stosowana do 3 stopnia choroby. Zabieg polega na podaniu do zmienionych splotów środka chemicznego, który wypełnia sploty i wywołuje stan zapalny prowadzący do zaniku hemoroidów. Zabieg nie wymaga znieczulenia i wykonywany jest w ramach chirurgii jednego dnia.
Laserowa hemoroidektomia (LHT) - zabieg wykonywany do 3 stopnia choroby hemoroidalnej w krótkim znieczuleniu ogólnym w ramach chirurgii jednego dnia.
Metoda Barrona - ambulatoryjne leczenie guzków krwawniczych polegające na założeniu dedykowanych gumek .
Operacja sp. Milligana - Morgana - klasyczna metoda operacyjna stosowana w 3 i 4 stopniu choroby hemoroidalnej. Zabieg polega na odpowiednim wycięciu splotów zmienionych chorobowo z podkłuciem szypuły naczyniowej i pozostawieniu ran do gojenia na otwarto. Wysoka skuteczność metody.
Operacja sp. Fergusona - klasyczna metod operacyjna stosowana do 3-4 stopnia choroby. Zabieg polega na odpowiednim wycięciu splotów zmienionych chorobowo z podkuciem szypuły naczyniowej i pierwotnym zeszyciu rany.
Hemoroidopeksja - technika zabiegowa stosowana jako uzupełniająca w trakcie zabiegów klasycznych lub jako samodzielna metoda.. Polega na odpowiednim obszyciu splotu hemoroidalnego z podkłuciem szypuły naczyniowej.
Szczelina odbytu to pęknięcie (owrzodzenie) błony śluzowej kanału odbytu położone od linii grzebieniastej do skóry odbytu, zlokalizowane najczęściej od strony kości ogoniastej.
Główne przyczyny powstawania szczeliny odbytu:
-
Uszkodzenie mechaniczne błony śluzowej ( przy biegunkach lub zaparciach)
-
Niedokrwienie błony śluzowej kanału odbytu.
-
Nieprawidłowy odruch odbytniczo-odbytowy
Podział szczelin:
-
Szczelina ostra – świeże uszkodzenie anndermy
-
Szczelina przewlekła -ubytkiem błony śluzowej kanału odbytu, który nie uległ wygojeniu w ciągu 6 tygodni.
Lokalizacja szczelin:
-
Linia środkowa tylna kanału odbytu – 75% przypadków,
-
Linia środkowa przednia kanału odbytu – 15 % przypadków,
-
Linia środkowa tylna i przednia – 8% przypadków.
-
Boczne położenie – wymagające diagnostyki onkologicznej,
Najczęstsze objawy:
Szczelina ostra - ból, często ostry przeszywający w trakcie defekacji i mogący utrzymywać się przez klika godzin po oddaniu stolca.
Krwawienie - zwłaszcza przy defekacji, w stopniu od niewielkiego do intensywnego.
Przyjmuje się, że szczelina ostra może zagoić się w klika dni. Jeżeli utrzymuje się dłużej niż 6 tygodni przechodzi w formę przewlekłą.
Szczelina przewlekła - charakteryzuje się tym, że jej dno pokrywa zbliznowaciała tkanka. W 40% przypadków od strony dystalnej lokalizuje się guzek wartowniczy oraz przerosła brodawka w linii zębatej, u 15% chorych (w proksymalnej części uszkodzenia).
Leczenie:
Leczenie zachowawcze jest postępowaniem z wyboru. W przypadku niepowodzenia stosuje się leczenie zabiegowe.
Zachowawcze: maść nitroglicerynowa, blokery kanału wapniowego miejscowo i doustnie.
Zabiegowe: iniekcje z toksyny botulinowej A, sfinkterotomia boczna zamknięta i otwarta, sfinkterotomia tylna,
Ropień okołoodbytniczy jest ostrym stanem zapalnym tkanek w okolicy odbytu i związanym z infekcją gruczołów (krypt) zlokalizowanych w kanale odbytu.
Przyczyny:
1.infekcja gruczołów odbytowych z ujściem w kryptach odbytu
2.choroba Crohna
3.wrzodziejące zapalenie jelita grubego
4.powikłania po operacjach w okolicy odbytu
5.rzadko nowotwór
6.rzadko gruźlica
7.rzadko promienica
8.urazy
Objawy:
1.silny ból
2.uczucie rozpierania w odbytnicy
3.wysoka temperatura
4.zgrubienie / zbiornik płynowy w okolic odbytu
Leczenie:
Jedynym skutecznym leczeniem jest jak najszybsze nacięcie i drenaż ropnia
Przetoka okołoodbytnicza u 90% powstaje z nieznanych przyczyn. Ok. 30% ropni okołoodbytniczych przekształca się w przetokę.
Podział przetok;
1. Przetoka międzyzwieraczowa zlokalizowana pomiędzy zwieraczem wewnętrzym i zewnętrzym odbytu i kończąca się na skórze w okolicy odbytu.
2. Przetoka przezzwieraczowa - kanał przebiega przez miesień zwieracz wewnętrzy i zewnętrzny i kończąca się na skórze pośladka lub w okolicy odbytu.
3. Przetoka nadzwieraczowa - przechodzi z przestrzeni międzyzwieraczowej ponad mięśniem łonowo-odbytniczym i przecinając dźwigacz odbytnicy i kieruje się ku skórze pośladka.
4. Przetoka pozazawieraczowa - zlokalizowana jest ponad zwieraczami odbytu i kieruje się ku skórze pośladka.
Leczenie:
Laserowa obliteracja kanału przetoki - zabieg wykonywany na bloku operacyjnym w znieczuleniu przewodowym lub ogólnym. Klika tygodni przed zabiegiem wymagane jest założenie drenażu nitkowego. Nie wszystkie typy przetok kwalifikują się do leczenia laserowego.
Torbiel pilonidalna to przewlekła choroba o charakterze zapalanym zlokalizowania w okolicy bruzdy międzypośladkowej. W naturalnym przebiegu może dojść do rozwoju stanu ostrego i powstania ropnia.
Dokładna przyczyna powstawania nie jest poznana, ale wzmożona zapadalność na nią związana jest z: obfitym owłosieniem, wzmożoną potliwością, częstymi urazami, niskim poziomem higieny osobistej.
Leczenie: Większość torbieli wymaga leczenia zabiegowego. Leczenie zwykle jest wieloetapowe. W przypadku rozwoju ropnia konieczne jest jego nacięcie i drenaż.
LASEROWE LECZENIE TORBIELI PILONIDALNYCH
Zabiegi laserowe są jedną z najskuteczniejszych metod leczenia torbieli pilonidalnych.
Przez zabiegiem w obrębie torbieli zakładany jest drenaż nitkowy.
. Przed zabiegiem laserowym 7 dni po zabiegu laserowym
